Slik in Groningen 

De zoektocht naar de verhalen van de kust van Noord Nederland voert ook langs de oostkust van Groningen, tussen Delfzijl en Eemshaven. Eerst maar eens kijken langs de enorme imponerende deltadijken. Achter de dijk is de Dollard en heb je zicht op Delfzijl en de Eemshaven. En wat vooral opvalt is de hoeveelheid slik, bovenop het zand. Zo lijkt het op dit maar een dun laagje is. Maar schijn bedriegt. Eén stap voorwaarts en je staat tot aan de enkels in een substantie die nog het meest weg heeft van yoghurt. De honden van een passant springen me vrolijk achterna. Ze zitten tot aan hun buik onder de slik. Na enige hilariteit verteld de man dat er in Delfzijl een droom bestaat over een echt strand met echt zand. Hij geeft ze niet veel hoop. De slik blijft zich hier verzamelen.

In Delfzijl staat een hotel op poten midden in de slik en met zicht op het gedroomde strand. De aanblik daarvan brengt me ook aan het twijfelen of dit ooit werkelijkheid zal worden. Het hotel Eemshaven doet denken aan een ruim van een groot vrachtschip met gestapelde containers. Alleen zijnde containers hier allemaal wit, wat nog een beetje eenheid geeft. Maar het uitzicht is wel mooi.

Op de weg naar de Eemshaven is het stil. Het is natuurlijk ook zondag, dus er wordt niet gewerkt. Om de haven heen, begeleidt door de enorme windmolens, kun je naar de pier. Ik verwacht daar ook een grote stilte en leegte. Maar het blijkt een trekpleister voor dagjesmensen die hier uit komen waaien. Op het ministrandje vind ik nog veel zeeglas: mooie stukken mat gepolijst glas in verschillende kleuren. Kennelijk wordt er ook veel in zee gekieperd hier.

Aan het begin van de weg rondom de Eemshaven staat het Wrakketaria E3. Die naam verwijst naar een onderzeeboot uit de Eerste Wereldoorlog waar het Duikteam Zeester op heeft gedoken en heeft geïdentificeerd. Er staan al heel wat artefacten van het Duikteam Zeester in de vitrinekasten opgesteld. En er volgen er meer. De oostkust van Groningen heeft me niet veel verhalen uit het verleden opgeleverd, maar wel verhalen voor de toekomst.