Nieuw maximaal wonen

Een groeiende groep mensen in Nederland wordt over het hoofd gezien door woningbouwcorporaties en gemeenten. Een groep die bestaat uit alleenstaanden, jongeren, ouderen, studenten, statushouders en starters op de woningmarkt.

Een heterogene groep mensen, die met elkaar gemeen hebben dat ze graag flexibeler willen wonen. Sommigen voeren aan dat ze bewuster om willen gaan met hun CO2-voetafdruk. Of hun nageslacht niet willen belasten met alle spullen die zij tijdens hun leven verzameld hebben. Of de meeste tijd buitenshuis zijn. Of voor wie het bestaande woningaanbod simpelweg buiten hun financiële bereik valt. De reden kan ideëel zijn of praktisch. Maar er is geen aanbod. Simpelweg omdat er alleen maar eengezinswoningen zijn gebouwd. En vooral om te voldoen aan de trend om steeds groter te gaan wonen. De woningbezetting is wel kleiner geworden maar de grootte van de huizen is niet meegegroeid (lees meegekrompen). 

Daarnaast wonen er meer mensen bewust of onbewust alleen. En men wil graag meer dingen collectief gaan doen of gebruiken. Ook dat is een nieuwe trend die nog niet echt doorgedrongen is in het woningaanbod. 

Tot slot willen mensen zeggenschap over hun woning en omgeving. Als deze vergeten groep echt zou kunnen meepraten en ontwerpen aan de tafel waar de prestatieafspraken tussen woningbouwcorporaties en gemeenten worden beslecht dan zou er sneller geanticipeerd kunnen worden op deze nieuwe woningvraag. 

Die mensen die dromen van een eigen kleine woning. In de stad of daarbuiten, alleen of samen met anderen, met een goede bereikbaarheid, alle voorzieningen slim en collectief ondergebracht op een klein oppervlak, en energie-neutraal in het gebruik. De tijd is rijp voor woningbouwcorporaties en andere ontwikkelaars om de handschoen op te nemen en voldoende woningaanbod te creëren voor en samen met deze vergeten groep. 

Inspiratie is er genoeg. Bijvoorbeeld SpaceBox en SpaceCube